شکنجه ی شدید جسمی و روحی دانشجویان چپ در بند325سپاه و نگرانی شدید عفو بین الملل از حجم بی سابقه ی بازداشتها
بنابر گزارشهای رسیده از زندان اوین، دانشجویان چپ بازداشت شده که هم اکنون دومین هفته بازداشت خود را پشت سر می گذارند، تحت شکنجه های جسمی و روحی قرار دارند.
به گفته منابع خبری با وجود انتشار گزارشهایی مبنی بر انتقال دانشجویان به بند 209، تعدادی از آنها در اختیار اطلاعات سپاه قرار داشته و در بند 2-الف (325) زندان اوین نگهداری می شوند.
گفته می شود سعید حبیبی،از فعالان دانشجویی که در خیابان از سوی مأموران اطلاعات ربوده شد، بهروز کریمی زاده و مهدی گرایلو در اختیار اطلاعات سپاه قرار دارند و طی چند روز گذشته بارها به سبب شدت شکنجه های وارده به بهداری زندان منتقل شده اند. برخی منابع همچنین از بازداشت پیمان پیران و انتقال وی به بند 325 خبر داده اند.
گفتنی است از چند جمله شکنجه های جسمی اعمال شده بر تعدادی از دانشجویان، بی خوابی های طولانی( گاه تا 72 ساعت) و ضرب و شتم شدید از سوی تیم بازجویی است، به طوریکه این افراد به دلیل خونریزی بارها به بهداری بند انتقال یافته اند.
همچنین با وجود تماس اغلب دانشجویان بازداشت شده با خانواده های خود و یا تماس مسئولان بند 209 با خانواده های دانشجویان و تأیید نگهداری آنان در بند وزارت اطلاعات، بهروز کریمی زاده، سعید حبیبی و مهدی گرایلو تاکنون هیچ گونه تماسی را با منزل برقرار نکرده اند.
سایر دانشجویان بازداشت شده نیز کماکان در سلول های انفرادی بند 209 به سر برده و تحت بازجویی هستند.
لازم به یادآوری است، دو روز پیش از برگزاری تجمع دانشجویان چپ دانشگاه های تهران به مناسبت 16 آذرماه، مأموران امنیتی اقدام به بازداشت گسترده حدود 25 فعال دانشجویی در تهران کردند.
این بازداشت ها که از روز 11 آذرماه با بازداشت مهدی گرایلو، دانشجوی دانشگاه تهران آغاز شد، طی روزهای بعد ادامه یافت و کلیه دانشجویان بازداشت شده به زندان اوین انتقال یافتند.
به گفته منابع خبری با وجود انتشار گزارشهایی مبنی بر انتقال دانشجویان به بند 209، تعدادی از آنها در اختیار اطلاعات سپاه قرار داشته و در بند 2-الف (325) زندان اوین نگهداری می شوند.
گفته می شود سعید حبیبی،از فعالان دانشجویی که در خیابان از سوی مأموران اطلاعات ربوده شد، بهروز کریمی زاده و مهدی گرایلو در اختیار اطلاعات سپاه قرار دارند و طی چند روز گذشته بارها به سبب شدت شکنجه های وارده به بهداری زندان منتقل شده اند. برخی منابع همچنین از بازداشت پیمان پیران و انتقال وی به بند 325 خبر داده اند.
گفتنی است از چند جمله شکنجه های جسمی اعمال شده بر تعدادی از دانشجویان، بی خوابی های طولانی( گاه تا 72 ساعت) و ضرب و شتم شدید از سوی تیم بازجویی است، به طوریکه این افراد به دلیل خونریزی بارها به بهداری بند انتقال یافته اند.
همچنین با وجود تماس اغلب دانشجویان بازداشت شده با خانواده های خود و یا تماس مسئولان بند 209 با خانواده های دانشجویان و تأیید نگهداری آنان در بند وزارت اطلاعات، بهروز کریمی زاده، سعید حبیبی و مهدی گرایلو تاکنون هیچ گونه تماسی را با منزل برقرار نکرده اند.
سایر دانشجویان بازداشت شده نیز کماکان در سلول های انفرادی بند 209 به سر برده و تحت بازجویی هستند.
لازم به یادآوری است، دو روز پیش از برگزاری تجمع دانشجویان چپ دانشگاه های تهران به مناسبت 16 آذرماه، مأموران امنیتی اقدام به بازداشت گسترده حدود 25 فعال دانشجویی در تهران کردند.
این بازداشت ها که از روز 11 آذرماه با بازداشت مهدی گرایلو، دانشجوی دانشگاه تهران آغاز شد، طی روزهای بعد ادامه یافت و کلیه دانشجویان بازداشت شده به زندان اوین انتقال یافتند.
اسامی 44 نفر دانشجوی بازداشتی اخیر از طیف چپ:
توضیح: اسامی همه ی دانشجویان بازداشتی زیر از طرف نهاد های امنیتی تأیید نشده است و بسیاری از دانشجویان زیر در بی خبری و در نقطه ی نامعلومی به سر می برند، در ضمن لازم به توضیح است عدم تإیید نام بازداشتیان امکان دست رسی به وکیل و تماس با خانواده ی آنها را ناممکن می کند به علاوه که مشکلات بسیار دیگری نیز به همراه دارد
مهدی گرایلو - کارشناسی ارشد ژئوفیزیک دانشگاه تهران/نادر احسنی - فارغ التحصیل دانشکده منابع طبیعی دانشگاه مازندران/ انوشه آزادبر - علوم اجتماعی دانشگاه تهران/ ایلناز جمشیدی - ارتباطات دانشگاه آزاد تهران مرکز/ بهروز کریمی زاده - اخراجی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران/ سعید حبیبی - دبیر معذول تشکیلات دفتر تحکیم وحدت/ علی سالم - پلی تکنیک/ علی کلایی - دانشگاه آزاد/ امیر مهرزاد/ محسن غمین - دانشگاه پلی تکنیک/ یونس میرحسینی - فنی باهنر شیراز/ میلاد عمرانی - شهید رجایی/ عابد توانچه - دانشجوی اخراجی دانشگاه پلی تکنیک/ صدرا پیرحیاتی - دانشگاه شاهد/ روزبه صف شکن - کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه تهران/ سعید آقام علی - دانشگاه هنر یزد/ روزبهان امیری - دانشکده علوم دانشگاه تهران/ نسیم سلطان بیگی - دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه/ مهسا محبی - دانشگاه شریف/ مهدی اللهیاری - کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشگاه شریف/ کیوان امیری الیاسی - کارشناسی ارشد دانشگاه شریف/ هادی سالاری - دانشگاه رجایی/ امیر آقایی - دانشگاه رجایی/ فرشید فرهادی آهنگران - دانشگاه رجایی/ سعید آقاخانی/ اوختای حسینی - دانشگاه آزاد/ سروش هاشم پور - چمران اهواز/ حامد محمدی - اقتصاد دانشگاه مازندران/ آرش پاکزاد - علوم اجتماعی دانشگاه مازندران/ میلاد معینی - مردم شناسی دانشگاه مازندران/ بهرنگ زندی - مردم شناسی دانشگاه مازندران/ حسن معارفی - دانشگاه مازندران/ پیمان پیران - زندانی سیاسی سال ۷۸/ مجید اشرف نژاد - عمران شهید رجایی/ شوان مریخی - دانشگاه مازندران/ سارا خادمی - علوم اجتماعی دانشگاه مازندران/ نیما نحوی - مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی/ نوشیروانی بابل/ محمدصالح ایومن - فوق لیسانس علوم سیاسی/ سهراب کریمی - فوق لیسانس علوم سیاسی/ فرشاد دوستی پور - مهندسی مکانیک/ جواد علیزاده - فوق لیسانس حقوق/ پارسا کرمانجیان - معماری دانشگاه آزاد کرمانشاه/ علیرضا حیدری - دانشگاه آزاد کرمانشاه
سازمان عفو بین الملل نیز در اعتراض به حجم گسترده
و بی سابقه ی بازداشت ها و وضعیت نگران کننده ی
دانشجویان بازداشتی اقدام به صدور بیانیه ای کرد که
عیناً در زیر می آید:
بیست الی سی دانشجو (پسر و دختر) مرتبط با گروه دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب دستگیر شده اند، از جمله: رزا عیسایی (از اقلیت ارمنی، دانشجوی دانشگاه امیرکبیر تهران)؛ مهدی گرایلو، دانشجوی دانشگاه تهران؛ انوشه آزادفر، دانشجوی دانشگاه تهران؛ ایلناز جمشیدی، دانشجوی دانشگاه آزاد، واحد تهران مرکز؛ روزبه صف شکن، دانشجوی دانشگاه تهران؛ نسیم سلطان بیگی، دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی؛ یاسر پیر حیاتی، دانشجوی دانشگاه شاهد؛ یونس میرحسینی، دانشجوی دانشگاه شیراز، میلاد معینی، دانشجوی دانشگاه مازندران.
در پی تظاهرات و تحصن های متعدد دانشجویی به مناسبت روز دانشجو، ۱۶ آذر، ۲۰ الی ٣۰ دانشجو، از جمله افراد نامبرده در بالا، غالبا در تهران و نیز در دیگر شهرها، بدون هرگونه اتهامی دستگیر شده اند. آنها احتمالا زندانیان وجدانی هستند که صرفا به خاطر بهره گیری از حق آزادی بیان و اجتماع بازداشت شده اند و بیم آن می رود که در زندان تحت شکنجه یا بدرفتاری قرار داشته باشند
در پی اقدام های اعتراضی علیه اخراج استادان و دیگر اقدام های معطوف به تحدید بیشتر آزادی بیان در دانشگاه ها، از جمله ممنوعیت انتشار روزنامه های دانشجویی، تعلیق و اخراج دانشجویان از دانشگاه ها، تعدادی زیادی از دانشجویان در شش هفته اخیر بازداشت شده اند. گفته می شود فعالان گروه های دانشجویی، دفتر تحکیم وحدت و دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب از جمله شرکت کنندگان در تظاهرات بوده اند.
بنا به گزارشی از خبرگزاری فرانسه در ۱۱ دسامبر، سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرد که این قوه کماکان ۲۴ نفر از جمله تعدادی از دستگیرشدگان ماه های اخیر را در بازداشت نگه داشته است. گویا بسیاری از بازداشت شدگان تهران در بندهای ۲۰۹ و ۲۴۰ اوین و برخی نیز در واحد اطلاعاتی دولتی موسوم به دفتر پیگیری نگه داری می شوند.
تظاهرات اخیر دانشجویی که در غالب آنها صدها دانشجو شرکت کرده اند، در شاهرود، شرق تهران، دانشگاه مازندران در بابلسر در شمال کشور، در شیراز و در جنوب برگزار شده است. یکی از دانشجویان بازداشتی، یاسر پیرحیاتی، دانشجوی دانشگاه شاهد تهران است، که برای فرزندان کشته های ایرانی جنگ ایران و عراق (۱٣۶۷ - ۱٣۵۹) تأسیس شده است. اعضای خانواده بازداشت شدگان در تاریخ ۱۲ دسامبر (۲۱ آذر) در جلوی زندان اوین و ساختمان مجلس ایران گرد آمدند تا به بازداشت انفرادی فرزندان خود اعتراض کنند.
اطلاعات پس زمینه ای: گروه های دانشجویی در سال های اخیر در صف اول پیکارگران حقوق بشر در ایران قرار داشته اند. پس از انتخاب رئیس جمهور احمدی نژاد در ۲۰۰۵ (۱٣٨۴)، محدودیت های روزافزونی بر جامعه مدنی در ایران اعمال شده است. در آپریل ۲۰۰۷ (فروردین- اردیبهشت ۱٣٨۶) وزیر اطلاعات، غلامحسین محسنی اژه ای رسما فعالان دانشجویی و پیکارگران حقوق زنان را به مشارکت در «توطئه دشمن» متهم کرد.
عفو بین الملل در پایان بیانیه خواهان ارسال نامه به مقامات ایران و درخواست آزادی دانشجویان، آگاهی از اتهام آنها، پرهیز از شکنجه آنها، اجازه دسترسی آنها به خویشان و وکیل و مراقبت پزشکی شده است. عفو بین الملل می گوید باید به مقامات ایرانی تذکر داد که ماده ٣٨ قانون اساسی کسب اعتراف زیر فشار را ممنوع کرده است و دولت ایران عضو میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بنا به ماده ۷ آن «هیچ کس نباید تحت مجازات بی رحمانه، غیرانسانی یا خفت بار قرار گیرد.»
در پی تظاهرات و تحصن های متعدد دانشجویی به مناسبت روز دانشجو، ۱۶ آذر، ۲۰ الی ٣۰ دانشجو، از جمله افراد نامبرده در بالا، غالبا در تهران و نیز در دیگر شهرها، بدون هرگونه اتهامی دستگیر شده اند. آنها احتمالا زندانیان وجدانی هستند که صرفا به خاطر بهره گیری از حق آزادی بیان و اجتماع بازداشت شده اند و بیم آن می رود که در زندان تحت شکنجه یا بدرفتاری قرار داشته باشند
در پی اقدام های اعتراضی علیه اخراج استادان و دیگر اقدام های معطوف به تحدید بیشتر آزادی بیان در دانشگاه ها، از جمله ممنوعیت انتشار روزنامه های دانشجویی، تعلیق و اخراج دانشجویان از دانشگاه ها، تعدادی زیادی از دانشجویان در شش هفته اخیر بازداشت شده اند. گفته می شود فعالان گروه های دانشجویی، دفتر تحکیم وحدت و دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب از جمله شرکت کنندگان در تظاهرات بوده اند.
بنا به گزارشی از خبرگزاری فرانسه در ۱۱ دسامبر، سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرد که این قوه کماکان ۲۴ نفر از جمله تعدادی از دستگیرشدگان ماه های اخیر را در بازداشت نگه داشته است. گویا بسیاری از بازداشت شدگان تهران در بندهای ۲۰۹ و ۲۴۰ اوین و برخی نیز در واحد اطلاعاتی دولتی موسوم به دفتر پیگیری نگه داری می شوند.
تظاهرات اخیر دانشجویی که در غالب آنها صدها دانشجو شرکت کرده اند، در شاهرود، شرق تهران، دانشگاه مازندران در بابلسر در شمال کشور، در شیراز و در جنوب برگزار شده است. یکی از دانشجویان بازداشتی، یاسر پیرحیاتی، دانشجوی دانشگاه شاهد تهران است، که برای فرزندان کشته های ایرانی جنگ ایران و عراق (۱٣۶۷ - ۱٣۵۹) تأسیس شده است. اعضای خانواده بازداشت شدگان در تاریخ ۱۲ دسامبر (۲۱ آذر) در جلوی زندان اوین و ساختمان مجلس ایران گرد آمدند تا به بازداشت انفرادی فرزندان خود اعتراض کنند.
اطلاعات پس زمینه ای: گروه های دانشجویی در سال های اخیر در صف اول پیکارگران حقوق بشر در ایران قرار داشته اند. پس از انتخاب رئیس جمهور احمدی نژاد در ۲۰۰۵ (۱٣٨۴)، محدودیت های روزافزونی بر جامعه مدنی در ایران اعمال شده است. در آپریل ۲۰۰۷ (فروردین- اردیبهشت ۱٣٨۶) وزیر اطلاعات، غلامحسین محسنی اژه ای رسما فعالان دانشجویی و پیکارگران حقوق زنان را به مشارکت در «توطئه دشمن» متهم کرد.
عفو بین الملل در پایان بیانیه خواهان ارسال نامه به مقامات ایران و درخواست آزادی دانشجویان، آگاهی از اتهام آنها، پرهیز از شکنجه آنها، اجازه دسترسی آنها به خویشان و وکیل و مراقبت پزشکی شده است. عفو بین الملل می گوید باید به مقامات ایرانی تذکر داد که ماده ٣٨ قانون اساسی کسب اعتراف زیر فشار را ممنوع کرده است و دولت ایران عضو میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بنا به ماده ۷ آن «هیچ کس نباید تحت مجازات بی رحمانه، غیرانسانی یا خفت بار قرار گیرد.»
